Η ‘’καλή ανησυχία’’ που είπε ο Όσιος Παΐσιος, δεν ήταν μορφή συνωμοσιολογίας

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Προβληματισμός και μεγάλη λύπη κατέχει το λαό του Θεού, με την άκρα απαγόρευση, ακόμα και στο θέμα της Θείας Ευχαριστίας. Σίγουρα σε ακραίες και λυπηρές καταστάσεις, όπως τώρα με την ακραία απαγόρευση λόγω κορωνοϊού, δεν λείπουν και τα ακραία σενάρια συνωμοσιολογίας. Όμως είναι μεγάλο λάθος να χαρακτηρίζονται άλλοι προβληματισμοί ως μορφές συνωμοσιολογίας και μάλιστα με ‘’επιλεκτική’’ εμπάθεια να επικεντρώνονται σε ένα το πολύ δύο πρόσωπα, εξουθενώνοντάς τα μάλιστα.

Οι φήμες περί υποχρεωτικού εμβολίου με παράλληλη εμφύτευση μικροτσίπ, έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία σε πολλούς. Ανεξάρτητα από το πως τελικά θα διαπιστώνεται αν κάποιος έχει εμβολιασθεί, είναι κάτι που ανησύχησε πολλούς, πιστούς μάλιστα και απίστους, καθότι αν τελικά υπάρξει εμφύτευση μικροτσίπ, τούτο μπορεί να έχει μια άλλη δυναμική σε υπερκρατικό επίπεδο. Δεν αποτελεί συνωμοσιολογία η ‘’καλή ανησυχία’’, για να χρησιμοποιήσομε την έκφραση του Οσίου Παϊσίου, για θέματα που μπορούν να αποτελέσουν εργαλεία σε κέντρα υπερκρατικού ελέγχου.

Ενθυμούμαι σε μια μου επίσκεψη στο Κελί της Παναγούδας, ο Όσιος Παΐσιος χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια ερώτησή μου ή έστω ένας εσωτερικός προβληματισμός, όπως είχε συμβεί σε άλλη επίσκεψή μου με πολύ διαφορετικό θέμα, ο αγιασμένος Γέροντας μου υπέδειξε δύο τέτοιους τρόπους υπερκρατικών ελέγχων, για τις οποίες όσο κι αν προκληθώ δεν πρόκειται να τους αναφέρω, αφήνοντάς τους στο ‘’έλεος’’ της εμπαθούς μονομέρειας. Από την επίσκεψη αυτή κατάλαβα κατόπιν τη σημασία της έκφρασης του Οσίου Παϊσίου, ‘’ήθελα να βάλω την καλήν ανησυχία’’. Δεν είχε η έκφραση τούτη την έννοια της πρόρρησης, αλλά την καλήν έγνοια για το λαό του Θεού, αλλά και γενικά για κάθε άνθρωπο για τον οποίο ο Χριστός από αγάπη σταυρώθηκε.

Αυτή την ‘’καλή ανησυχία’’ είχε και ο Γέροντας Ευθύμιος της Καψάλας, εξέφρασε όταν πρόσφατα αναφέρθηκε στο θέμα του πρωτόγνωρου και αμφισβητούμενου υποχρεωτικού εμβολίου με το ενδεχόμενο να γίνει εμφύτευση μικροτσίπ, σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν. Το εμβόλιο είναι που προβλημάτισε τον Γέροντα Ευθύμιο ή οι συνεχείς πληροφορίες για συνόδευσή του με μικροτσίπ;

Ακόμη και ο Γέροντας αυτός, δεν διέλαθε της μονομερούς στάσης στις αναφορές των. Όταν κατά την πρώτη διευκρινιστική αναφορά του Γέροντος Ευθυμίου στα περί φύλαξης τροφίμων για ένα χρόνο και άλλων, ότι ήταν λόγια που δεν ειπώθηκαν από αυτόν, θεώρησαν ότι συνηγορεί με τη στάση τους, ενθουσιαστικά παρέπεμπαν σ’ αυτόν, αλλ’ όμως όταν δημοσιεύτηκε η θέση του για το υποχρεωτικό εμβόλιο με το ενδεχόμενο να συνοδεύεται από μικροτσίπ, ως υποκειμενική άποψη την ‘’εξουδετέρωσαν’’. Αν συνηγορούσε όμως στην άποψή τους, τότε η ‘’υποκειμενική άποψη’’ θα είχε τη νικητήρια μορφή με το, ‘’αυτό είπε ο Γέροντας Ευθύμιος της Καψάλας’’. Τώρα απλά είναι μια υποκειμενική άποψη και αφήνεται στο περιθώριο.

Παρόλη την κρισιμότητα της κατάστασης λόγω κορωνοϊού, η μονομέρεια δεν παύει τη διαδικτυακή νοσηρότητά της. Ο λαός του Θεού οδυνάται και η διαδικτυακή νοσηρότητα δεν παύει το εμπαθές τραγούδημά της. Με λύπη παρατηρούμε λυπηρή εξουθενωτική πολεμική επιλογή κατά των προσώπων που ‘’θέλουν’’ ή μάλλον επιζητούν να κακίσουν. Η πολύ μεγάλη θλίψη των ημερών μας, επιτρέπει τέτοιες συμπεριφορές εξουθένωσης; Κληρικοί και λαϊκοί με λύπη έχουν παρατηρήσει τούτη την πολεμική εμπάθεια, μια πολεμική που δεν φείδεται εξουθένωσης των προσώπων αυτών.

Για παράδειγμα, παρατηρήσαμε ότι αρκετοί ήταν εκείνοι οι Ιερωμένοι που ομίλησαν για εμπλοκή της νέας τάξης στα λυπηρά που επισυμβαίνουν στις μέρες μας. Όμως η ιδιοτελής πολεμική επικεντρώθηκε σε ένα ή το πολύ δύο πρόσωπα. Με λύπη παρατηρήσαμε ότι τεχνηέντως ή μάλλον ιδιοτελώς, ούτε ακροθιγώς δεν αναφέρθηκαν και σε άλλους που ομίλησαν γι’ αυτά, επιμένοντας στον εξευτελισμό των προσώπων που επιλέγουν κατά συρροήν να πολεμούν. Με τέτοια λύπη που υπάρχει, που βρίσκουν ‘’κουράγιο’’ ακόμα, για τέτοια ιδιοτελή πολεμική εμμονή; Η μεγάλη θλίψη των ημερών μας επιτρέπει τέτοιες συμπεριφορές;

Για παράδειγμα, ήταν απορίας άξιον η μονομερής αποφυγή σχολιασμού από μέρους τους, για την Μητροπολιτική ανακοίνωση που προβλημάτισε Ελλάδα και Κύπρο και στην οποία έγινε παραπομπή και σε εναλλακτική κοινότητα, για την οποία κοινότητα έγινε κριτική παρέμβαση της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας κατά την ΚΔ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη (Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας). Να θυμίσουμε ότι η κριτική αυτή αναφορά της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας αφορούσε τον ‘’φιλοσοφικό’’ και ‘’θεραπευτικό’’ προσανατολισμό της εναλλακτικής αυτής κοινότητας. Η επιλεγμένη όμως πολεμική της εμπαθούς μονομέρειας, δεν επέτρεψε παρόμοια κριτική στάση και σε άλλους. Τα περί ακολουθούσης μεγαλύτερης επιδημίας, διέλαθαν της προσοχής των ή τεχνηέντως τα προσπέρασαν; Αν αυτά τα έλεγαν οι πολεμούμενοι από αυτούς, τα μέγιστα θα εξουθενώνοντο.

Αν τελικά υπάρξει εμβόλιο με παράλληλη εμφύτευση μικροτσίπ, με ποιο δικαίωμα να παρακωλύσει κανείς όσους εμπαθώς επιμένουν στη μονομέρεια, να το ‘’δοκιμάσουν’’, ακόμα και πρώτοι αυτό; Δικαίωμά τους να έχουν τούτη τη ‘’πρωτειά’’. Όσοι όμως κατάλαβαν έστω και λίγο, τι εννοούσε ο Όσιος Παΐσιος όταν έλεγε, ότι ‘’ήθελα να βάλω την καλή ανησυχία’’, είναι δικαίωμά τους να εκφράζουν την αντίθεσή τους ή τις επιφυλάξεις τους γι’ αυτό. Αν τελικά υπάρξει εμβόλιο με παράλληλη εμφύτευση μικροτσίπ σύμφωνα με τα διαθρυλούμενα, τότε τα περί φιλανθρωπίας εκτενή αντεπιχειρήματά τους, ποσώς δεν αρκούν.