Άγιο Φως (Holy Light): Το ολοζώντανο Θαύμα

Θαύματα, ζωντανές Αποδείξεις της Ύπαρξης του Θεού

Πιστεύω πως πολλοί άνθρωποι έχουμε συνειδητοποιήσει πως δεν είμαστε μόνοι μας. Εκτός από τον υλικό κόσμο που μας περιβάλλει, υπάρχει και ο πνευματικός, ο κόσμος που μας παρακολουθεί ενώ ταυτόχρονα μας περιμένει, όταν φύγουμε από την προσωρινή αυτή ζωή. Ο κόσμος εκείνος που έχει για Αρχηγό του τον Αρχηγό των πάντων, τον Κύριο της ζωής και του θανάτου, τον Ιησού Χριστό, τον Μοναδικό Αληθινό Θεό όπως αποδεικνύεται καθημερινά εδώ και 2.000 χρόνια.

 

Ένα απειροελάχιστο μέρος τέτοιων αποδείξεων παρατείθεται παρακάτω, αφού κατά Θεία Παραχώρηση θα έχετε την ευκαιρία να δείτε σε βίντεο το Άγιο Φως, με τη μορφή πύρινης μπάλας, να περνάει πάνω από τα κεφάλια των πιστών χωρίς να καίει! Επίσης θα δείτε σε φωτογραφία τον Θεό (το Άγιο Πνεύμα), την Παναγία, τους Αγγέλους του Θεού, ενώ θα μπορέσετε να παρακολουθήσετε βίντεο και να αναγνώσετε διηγήσεις, που παρουσιάζουν Θαυμαστές Παρεμβάσεις του Θεού και των Αγίων Του στην καθημερινή μας ζωή.

 

Στο τέλος, ένας σύγχρονος Άγιος της Πίστεώς μας, διαβεβαιώνει με έμμεσο τρόπο, πως όλα αυτά τα Θαυμάσια που Παραχωρεί ο Θεός εδώ στη γη για να Τον πιστέψουμε δεν είναι τίποτα.

Υπάρχουν ανώτερα!

 

 

1) Το Άγιο Φως

 

Όλοι μας φυσικά γνωρίζουμε το Μεγάλο Θαύμα του Αγίου Φωτός, το Οποίο πραγματοποιείται κάθε χρόνο το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ.

Το Μοναδικό αυτό Θαύμα, το Οποίο παρατηρείται από τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, δεν ήταν φυσικά δυνατό να παραμείνει ανέγγιχτο από τους Ορκισμένους Εχθρούς του Χριστού, οι οποίοι πολεμούν καθημερινά και με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο την Ορθοδοξία και τις Παραδόσεις αυτού του τόπου.

Όμως «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια» λέει ο λαός μας. Κατά Θεία Παραχώρηση θα μπορέσετε να αντιληφθείτε το πόσο ψεύτες και κακοήθεις είναι ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι πολέμιοι του Αγίου Φωτός, μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας.

Πριν από μερικούς μήνες (μέσα στο 2010) έπεσε στα χέρια μου το παρακάτω βίντεο, το οποίο προήλθε από ένα αφιέρωμα της ΕΤ3 στην Τελετή της αφής του Αγίου Φωτός και το οποίο παρουσιάζει ολοκάθαρα (και σε αργή κίνηση προς το τέλος του) το Άγιο Φως σε μορφή πύρινης μπάλας, να περνάει πάνω από τα κεφάλια των προσκυνητών χωρίς να καίει!

Για όσους δεν έχουν επισκεφθεί Πάσχα τους Αγίους Τόπους, αλλά και γενικότερα για όλους τους υπόλοιπους που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, καλό θα είναι να ξεκαθαρίσουμε κάτι πολύ σημαντικό για την κατανόηση του Μεγέθους του συγκεκριμένου Θαύματος:

Όπως θα δείτε και θα ακούσετε και στο βίντεο, το Άγιο Φως εισέρχεται Θαυματουργικά στον Πανάγιο Τάφο, ανάβοντας κεριά πιστών, πριν ο Πατριάρχης βγει από το Ιερό Κουβούκλιο με τα κεριά αναμμένα στα χέρια του και φυσικά προτού προλάβει να το μεταδώσει εκείνος στους πιστούς!

Όσο ο Πατριάρχης προσεύχεται ακόμα μέσα στο Ιερό Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου, έξω και στον υπόλοιπο Ιερό Ναό, εκεί που είναι συγκεντρωμένο το πλήθος των πιστών, το Άγιο Φως γίνεται αρχικά αντιληπτό με στιγμιαίες Λάμψεις που ακτινοβολούν στο πάνω μέρος του Ναού. Στη συνέχεια οι Λάμψεις αυτές πολλαπλασιάζονται και το Άγιο Φως αρχίζει να «αναπαύεται» και να φωτίζει τα κεριά και τις καρδιές αρκετών πιστών.

Παρακολουθήστε αρκετά από τα προαναφερόμενα στο παρακάτω βίντεο, με την ευχή κάποια στιγμή της ζωής σας να σας Αξιώσει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, να γίνετε και εσείς αυτόπτες μάρτυρες του Ουράνιου Αγίου Φωτός Του.

(Από την εκπομπή "ΜΑΜΑ ΜΙΑ" της ΕΤ3)

 

2) Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης

 

Πολλοί από εσάς θα έχουν ακούσει την ιστορία του Αγίου Γέροντα Παϊσίου στο Άγιον Όρος. Όταν κάποιος τον επισκεπτόταν στο σπιτάκι του δίπλα από τις Καρυές, το έβρισκε πάντα ανοικτό να τον περιμένει, έβλεπε το φαγητό στη φωτιά και καταλάβαινε ότι θα είχε πάει κάπου κοντά και δεν θα αργούσε να επιστρέψει. Καθόντουσαν και τον περίμεναν για πολύ ώρα μέχρι που ανησυχούσαν και ψάχνανε γύρω για να τον βρούνε. Και μόλις ξαναγυρνάγανε στο σπιτάκι τον βλέπανε να κάθεται σε μία καρέκλα και να χαμογελά. Κάποιος καθόταν εκεί μία ώρα περίπου, σ' ένα μικρό δωματιάκι, δίχως να προσέξει τον Πατέρα Παΐσιο ο οποίος καθόταν ακριβώς απέναντί του, αλλά για εντελώς ανεξήγητο λόγο του ήταν αόρατος. "Ποιος ξέρει ποιον περίμενες να δεις, κι εμένα τον ταπεινό δεν με πρόσεξες..." έλεγε ο Γέροντας.

 

Πηγή: http://www.allforums.gr/alito/modules.php?name=News&file=article&sid=358

 

3) Ο Γέροντας και ο νεαρός Μοναχός

 

Ένας νεαρός Μοναχός πήγε να ζήσει στο καλυβάκι ενός Γέροντα όπου θα έκανε "υποταγή". Προσπαθώντας να μάθει από τον Γέροντα, ο οποίος ήταν πάρα πολύ σοφός και πολύ ταπεινός, πέρασε αρκετό καιρό δίπλα του. Κάποια μέρα ο Γέροντας εξαφανίστηκε. Άδικα τον έψαχνε ο μαθητής και άδικα τον περίμενε να εμφανιστεί. Ο Γέροντας είχε χαθεί ανεξήγητα από την μια στιγμή στην άλλη, δίχως να πάρει τίποτα μαζί του, δίχως να αφήσει πίσω του κανένα απολύτως ίχνος. Ο μαθητής ανησυχούσε μήπως είχε πάθει κάτι, π.χ. μήπως είχε πέσει από κάποιο γκρεμό ή είχε πνιγεί στη θάλασσα. Πολλοί Μοναχοί τον έψαξαν αλλά δεν τον βρήκαν ούτε ζωντανό, ούτε νεκρό. Ο μαθητής έμενε μόνος στο καλυβάκι όλον αυτόν τον καιρό. Πέρασαν δύο χρόνια, και μια μέρα ο Γέροντας εμφανίστηκε και πάλι στον μαθητή του, στην αυλή του μικρού του σπιτιού. "Γέροντα ζεις;...." τον ρώτησε έκπληκτος ο μαθητής του. Ο Γέροντας απάντησε τα εξής: "Δύο χρόνια τώρα ζούμε στο ίδιο κελί μαζί, και εσύ νομίζεις πως είσαι μόνος σου"!

 

Πηγή: http://www.allforums.gr/alito/modules.php?name=News&file=article&sid=358

 

4) Το Άγιο Πνεύμα

 

Ένας Σέρβος σπουδαστής, ονόματι Πέτρος Ρέστοβιτς από το Βελιγράδι, άθεος και αβάπτιστος μέχρι τα 19 του χρόνια, βρήκε την πίστη και ζήτησε να βαπτιστεί στο Μοναστήρι του Χιλανδαρίου. Καθώς γινόταν το Μυστήριο του Βαπτίσματος, κάποιος φίλος του τράβηξε μια φωτογραφία. Την ώρα που φωτογράφιζε, επέτρεψε ο Θεός να φανεί κάτι από την αόρατη Χάρη του Μυστηρίου του Βαπτίσματος. Αυτό φάνηκε όταν εκτυπώθηκαν οι φωτογραφίες. Όλοι παρατήρησαν με κατάπληξη και ιερό δέος ότι στο κεφάλι του νεοφώτιστου καθόταν ένα λευκό περιστέρι!!! Η συγκίνηση του ίδιου μόλις είδε τη φωτογραφία ήταν απερίγραπτη. Το γεγονός αυτό συνέβη το 1980 στην Ιερά Μονή Χιλανδαρίου, του Αγίου Όρους.

Πηγή: http://users.otenet.gr/~styliant/HolySpirit.htm

 

5) Το Ιερό Χέρι

 

Εξαιρετική θέση ανάμεσα στα Άγια Λείψανα που βρίσκονται στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, κατέχει το αριστερό χέρι της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής. Αυτό το χέρι της Αγίας είναι άφθαρτο, με το δέρμα και τους τένοντες και έχει ευωδία ουράνια. Ακόμη, όσοι το ασπάζονται

με ευλάβεια και πίστη διαπιστώνουν ότι είναι θερμό. Στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους, από τα πολλά θαύματα που κάνει μέχρι σήμερα η Αγία Μαρία, θεωρείται και τιμάται από τους αδελφούς σαν δεύτερη Κτιτόρισσα της Ιεράς Μονής.

 

Πηγή: Χαρ. Βασιλόπουλου, Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ, έκδοσις «Ορθόδοξος Τύπος», Αθήνα 1999, σσ. 42-45

 

6) Θαύμα με κατάσβεση φωτιάς

 

Το 1945, ξέσπασε μεγάλη πυρκαγιά στα δάση της Ιεράς Μονής των Ιβήρων. Ο άνεμος έπνεε δυνατός και η φωτιά μέσα σε λίγες ώρες έφθασε στην κορυφογραμμή που συνορεύουν τα Μοναστήρια Ιβήρων, Φιλοθέου και Ξηροποτάμου με το δικό μας δάσος (της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας). Όλοι πιστεύανε ότι τα δάση θα καταστραφούν. Οι αδελφοί του Μοναστηριού μας, ειδοποιήθηκαν έγκαιρα και τρέξανε στον τόπο της πυρκαγιάς. Τότε οι αδελφοί ιερομόναχοι Νεόφυτος και Παντελεήμων, κινούμενοι από τη μεγάλη ευλάβεια που είχαν στο Λείψανο της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, το πήρανε μαζί τους. Κανένας δεν μπορούσε να πλησιάσει στην πυρκαγιά, γιατί ήταν φόβος να περικυκλωθεί από τη μανιασμένη φωτιά. Παρ' όλα αυτά, ω των Θαυμάτων Σου Χριστέ Βασιλεύ! Μόλις πλησιάσανε οι αδελφοί με τα Άγια Λείψανα μπροστά από τη φωτιά, αμέσως η φωτιά έκοψε το δρόμο και μέχρις ότου οι ιερείς τελειώσουν τον Αγιασμό και τον Παρακλητικό Κανόνα της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, η πυρκαγιά είχε τελείως σβήσει, σε μεγάλη έκπληξη των πατέρων που είχαν συγκεντρωθεί εκεί.

 

Πηγή: Χαρ. Βασιλόπουλου, Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ, έκδοσις «Ορθόδοξος Τύπος», Αθήνα 1999, σσ. 42-45

 

7) Τα οστά που ευωδίαζαν

 

Κάποιος πήγε για επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Επίσκεψη και όχι προσκύνημα! Σχεδίαζε να παραμείνει στον Άθωνα έξι μέρες, μόλις όμως γνώρισε από κοντά τη μοναστική ζωή των αγιορειτών μοναχών άλλαξε γνώμη και δεν έβλεπε την ώρα να επιστρέψει στον πολιτισμό, όπως ο ίδιος το έθετε και το διαλαλούσε με μεγάλο θράσος.

 

Έφτασε στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα, η οποία θα ήταν και ο τελευταίος σταθμός της αρχικά εξαήμερης (και εν τέλει τριήμερης) περιήγησής του. Μάλιστα, κορόϊδευε την παρέα του, διότι όπως έλεγε, έβλεπαν τα πράγματα διαφορετικά και όχι όπως εκείνος, που μέτραγε τις ώρες για να βγει στον έξω κόσμο και επιτέλους να ελευθερωθεί.

 

Στην είσοδο της Μονής, τους υποδέχτηκε ο καλόγερος με λουκούμι και ρακί, έδειξε στους επισκέπτες-προσκυνητές τα δωμάτιά τους και τους ενημέρωσε για το πρόγραμμα των ακολουθιών. Η ώρα ήταν 12.00 το μεσημέρι και στις 16.00 είχε εσπερινό. Ο φίλος μας την προηγούμενη μέρα είχε παραστεί σε αγρυπνία που διήρκεσε 12 ώρες. Αμέσως λοιπόν έπεσε για ύπνο και το μόνο που άκουσε ήταν το σήμαντρο, το οποίο σήμανε στις 16.00 ακριβώς και καλούσε όλους τους παρευρισκόμενους για τον εσπερινό. Ξύπνησε και σκουντουφλώντας κυριολεκτικά, έφτασε στο Καθολικό της Μονής, όπου θέλοντας και μη παραβρέθηκε σωματικά στον εσπερινό. Και λέω σωματικά, διότι πνευματικά το μόνο που σκεφτόταν ήταν πότε θα ξεμπέρδευε, για να συνεχίσει τη δουλειά από την οποία τον έκοψε το καταραμένο σήμαντρο, έτσι έλεγε συνέχεια μέσα του.

 

Επιτέλους, τελείωσε ο εσπερινός, ο κόσμος όμως δεν έφευγε, καθώς περίμεναν να θέσουν σε προσκύνημα τα Ιερά Λείψανα Αγίων, που φυλάσσονται στη Μονή. Μέσα στο τσούρμο πήγε και αυτός. Καθώς έλεγε είχε πάρει το κολάϊ, αφού και στις άλλες Μονές που είχε πάει δεν έκανε άλλη δουλειά από το να ασπάζεται νεκρά κόκαλα, που ούτε παλμό είχαν, ούτε θερμότητα, ούτε ανάβλυζαν μύρο, παρά τα όσα έλεγαν οι αγιορείτες πατέρες. Προσκύνησε λοιπόν και ετοιμαζόταν να φύγει, παρόλο που ο υπόλοιπος κόσμος παρέμενε εντός του Καθολικού, όταν ο Παππούλης που βρισκόταν εκεί είπε με σπαστή φωνή, όσο μπορούσε δυνατή: «Παιδιά μου σας παρακαλώ, σας παρακαλώ στο Όνομα του γλυκού μας Ιησού, πείτε μου ποιο από σας δεν μύρισε από τα Ιερά Λείψανα τη Θεία ευωδιά που βγάζουνε»;

 

Εκείνος σταματάει ξαφνιασμένος στην είσοδο, αυτό δεν το είχε ξανακούσει σε κανένα Μοναστήρι. Αμέσως, πηγαίνει μπροστά στον παπά και με ύφος προκλητικό του λέει: «Εγώ». Τότε ξεπετάχτηκαν και καμιά δεκαριά ακόμη. Ο σεβάσμιος ιερέας πηγαίνει μπροστά στα Ιερά Λείψανα και με γλυκιά φωνή αρχίζει να ψέλνει το τροπάριο του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη. Το πρόσωπό του, κίτρινο από τις χημειοθεραπείες, άρχισε να λάμπει τόσο πολύ, που στο τέλος δεν μπορούσες να το κοιτάξεις.

 

Ο γνωστός αυτός φοβήθηκε από αυτό που είδε και τότε συνειδητοποίησε ότι την ίδια στιγμή, τα Ιερά Λείψανα άρχιζαν να ευωδιάζουν τόσο έντονα και γλυκά, που δε χόρταινες να εισπνέεις. Σε λίγο, το πρόσωπο του ιερέα σταμάτησε να φωτίζει, όμως η Θεία ευωδιά από τα οστά ήταν τόσο έντονη, που ξεχύθηκε έξω από το Καθολικό, απλώθηκε σε όλη τη Μονή και ακολουθούσε τους επισκέπτες ακόμη και στην Τράπεζα και στα δωμάτιά τους. Όσοι την είχαν αμφισβητήσει, έκλαιγαν σα μωρά παιδιά και έλεγαν ότι εξαιτίας των αμαρτημάτων τους δεν μπορούσαν να την μυρίσουν αρχικά.

 

Τη νύχτα κανείς δεν μπόρεσε να κοιμηθεί. Την άλλη μέρα ξεκίνησαν για την Ιερά Μονή Ιβήρων. Η μυρωδιά τους ακολουθούσε ως τα μισά του δρόμου. Ο γνωστός μου άλλαξε για δεύτερη φορά γνώμη και ήθελε να παραμείνει στο Άγιο Όρος και να ολοκληρώσει το προσκύνημά του εκεί (δεν το αποκαλούσε πλέον περιήγηση ή εκδρομή). Όταν επέστρεψε στο σπίτι του, η γυναίκα του πήρε τα ρούχα του να τα πλύνει. Τότε διαπίστωσε ότι τα ρούχα του μύριζαν ακόμη αυτή τη γλυκύτατη Θεία ευωδιά.

 

Τα γεγονότα αυτά συνέβησαν στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους, στις 5 Σεπτεμβρίου 1997. Ο γνωστός αυτός είναι θείος μου, ξάδερφος της μητέρας μου και την εμπειρία του την ανέφερε σήμερα στο σαρακοστιανό τραπέζι. Η μεταστροφή στη θρησκεία εκείνου και της γυναίκας του υπήρξε ραγδαία. Ο παππούλης πατήρ Νεκτάριος τότε είχε λίγες μέρες ζωής, σύμφωνα με τους γιατρούς. Την τελευταία φορά που επισκέφθηκε ο θείος μου το Άγιο Όρος, πριν λίγους μήνες, τον βρήκε κρυωμένο στο κρεβάτι του. Ο πατήρ Νεκτάριος έμαθε και ζει με τον καρκίνο που τον έχει χτυπήσει σε όλο του το σώμα. Είναι οδοντίατρος και διατηρεί το ιατρείο του στο Άγιο Όρος, προσφέροντας τις υπηρεσίες του όσο του το επιτρέπει η κατάσταση της υγείας του.

 

Την ιστορία αυτή, ακριβώς όμοια ως και την τελευταία λεπτομέρεια, την είχα διαβάσει και στο Internet, από κάποιον άλλον αυτόπτη μάρτυρα. Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη, όταν την άκουσα σήμερα από πρόσωπο συγγενικό, για αυτό σκέφτηκα να την μοιραστώ μαζί σας.

Πηγή: http://www.pigizois.gr/orthod_latria/thama_sto_agio.htm

 

8) Η Φωτογραφία που δείχνει την Παναγία λυπημένη

 

1903 – Ιερά Μονή Παντελεήμονος - Άγιον Όρος. Η πιο πάνω φωτογραφία είναι του 1903. Δόθηκε το 1997 από το αρχείο του Μοναστηριού, εδώ στο Άγιον Όρος, στη Δημοσιότητα. Βγήκε σαν αναμνηστική φωτογραφία ενός παλιού εθίμου : Να δίνεται από το Ρώσικο μοναστήρι στους φτωχούς κελλιώτες Μοναχούς, ελεημοσύνη. Από την επόμενη χρονιά όμως αποφασίσθηκε να μην ξαναδοθεί ελεημοσύνη, διότι τα αποθέματα του Μοναστηριού είχαν ελαττωθεί. Σε αυτό, ίσως, συνετέλεσε η άσχημη κατάσταση στη Ρωσία, η οποία μείωσε τις δωρεές Ρώσων στο Μοναστήρι.

Ο Μοναχός Γαβριήλ επρόκειτο να φωτογραφήσει για τελευταία φορά, σε ανάμνηση, το γεγονός αυτό της ελεημοσύνης. Τότε όμως παρατήρησε μόνο αυτός, να κινείται κατά τρόπο θαυμαστό ανάμεσα στους πατέρες μία γυναίκα. Φωτογράφησε λοιπόν τη σκηνή και τη γυναίκα που μόνο αυτός έβλεπε, η οποία αποτυπώθηκε και πάνω στο φωτογραφικό χαρτί μέσα σε μία λάμψη (στα αριστερά της φωτογραφίας).

Οι πατέρες συμπέραναν ότι ήταν η Παναγία λυπημένη και ανακάλεσαν την απόφασή τους να σταματήσουν την ελεημοσύνη.

Πηγή: http://www.imdleo.gr/diaf/2007/07-PANAGIA_agPANTELEHMONOS.pdf

9) Παναγία η Πορταΐτισσα

 

Τον 9ο αιώνα, όταν βασιλιάς ήταν ο Θεόφιλος ο εικονομάχος, είχε ξεσπάσει μεγάλος διωγμός κατά των Ιερών Εικόνων και κατά των Χριστιανών που τις προσκυνούσαν. Τον καιρό εκείνο ζούσε στα μέρη της Νικαίας μια ευσεβής χήρα η οποία είχε ένα μονάκριβο γιο. Η γυναίκα φύλαγε και τιμούσε μια εικόνα της Παναγίας σε ιδιωτικό Παρεκκλήσι.

 

Οι στρατιώτες του βασιλιά, σε έλεγχο που έκαναν ανακάλυψαν την Ιερή Εικόνα και προτίμησαν να μην εκτελέσουν αμέσως το διάταγμα περί Εικόνων, αλλά να εκβιάσουν την πλούσια κάτοχό της, δίνοντάς της διορία να συγκεντρώσει χρήματα. Στο διάστημα αυτό η χήρα και ο γιος της έκαναν δέηση στην Παναγία και την παρακάλεσαν να διαφυλάξει την Εικόνα της. Έπειτα μετέφεραν την Εικόνα στη θάλασσα και την έβαλαν στα κύματα, για να μην βεβηλωθεί από τους εικονομάχους.

 

Έκπληκτοι είδαν την εικόνα να προχωρεί όρθια πάνω στα κύματα, προς τα δυτικά, ενώ ο γιος της χήρας ακολουθώντας τη συμβουλή της φεύγει κι αυτός προς τα δυτικά, πηγαίνει στο Άγιο Όρος και στη Μονή Ιβήρων γίνεται Μοναχός.

 

Μετά το θάνατό του, ένα βράδυ του έτους 1004, είδαν οι Μοναχοί της Μονής πάνω στη θάλασσα ένα πύρινο στύλο που έφτανε ως τον ουρανό. Το όραμα διαρκεί μέρες και τότε οι Μοναχοί βλέπουν στο τέλος του στύλου, μια Εικόνα να πλέει όρθια στα κύματα. Κάνουν δέηση στην Θεοτόκο να τους δώσει την Εικόνα και Εκείνη εμφανίζεται στον αναχωρητή Γαβριήλ. Του λέει να περπατήσει στα κύματα, να πάρει την Εικόνα και να την δώσει στον Ηγούμενο και στους Μοναχούς της Μονής, όπως και έγινε.

 

Οι Μοναχοί μερόνυχτα ευχαριστούσαν την Παναγία για την μεγάλη τιμή που τους έκανε. Τοποθέτησαν την Εικόνα στο Ναό όμως κατ'επανάληψη η Εικόνα εξαφανιζόταν από αυτόν και βρισκόταν τοποθετημένη εσωτερικά πάνω από την πύλη της Μονής. Η Παναγία πληροφόρησε σε όραμα τον Όσιο Γέροντα Γαβριήλ, ότι αυτή είναι η θέση που διάλεξε μόνη της για να φυλάγει Αυτή τους Μοναχούς και όχι να φυλάγεται απ' αυτούς. Οι Μοναχοί έκλεισαν την πύλη της Μονής, έκτισαν καινούρια, μεγαλοπρεπή, και κοντά στην παλαιά πύλη της Μονής έκτισαν Παρεκκλήσιο, όπου μετέφεραν τη Θαυματουργή Εικόνα της «Πορταΐτισσας». Μέχρι σήμερα η παρουσία της στη Μονή και στο Άγιο Όρος θεωρείται εγγύηση για την προστασία του Αγιορείτικου Μοναχισμού από την Θεοτόκο.

Πηγή: http://dim-pylon.dod.sch.gr/pages/c_9.html

 

10) Οι Ζωγραφίτες Οσιομάρτυρες

 

Επειδή το Άγιο Όρος αποτελούσε το στήριγμα της Ορθοδοξίας στην Ανατολή, οι Λατίνοι ήθελαν να το καταστρέψουν και να ιδρύσει ο Πάπας την εξουσία του. Μπήκαν λοιπόν το 1280, για το σκοπό αυτό στο Άγιο Όρος. Μερικοί υπέκυψαν. Οι περισσότεροι όμως αρνήθηκαν την εξουσία του Πάπα.

 

Τελευταία έμεινε η Ιερά Μονή Ζωγράφου. Εκεί ασκήτευσε ένας Μοναχός, που μια μέρα ενώ διάβαζε τους Χαιρετισμούς μπροστά στην Εικόνα της Παναγίας, ακούει μια φωνή να του λέει: "Χαίρε κι εσύ, Γέρων του Θεού". Ο Γέροντας τρόμαξε. Η φωνή συνέχισε: "Μη φοβάσαι, μόνο πήγαινε πες στον Ηγούμενο και στους άλλους Μοναχούς, ότι οι εχθροί μας πλησιάζουν. Όποιος είναι ασθενής στο φρόνημα να πάει να κρυφτεί. Όποιος επιθυμεί μαρτυρικό στεφάνι να μείνει στο Μοναστήρι".

 

Καθώς πήγαινε είδε στην πόρτα την Εικόνα της Παναγίας, την ασπάστηκε, την πήρε μαζί του και πήγε στον Ηγούμενο στον οποίο είπε ό,τι είχε συμβεί. Κάποιοι κρύφτηκαν, ενώ 26 Μοναχοί μαζί με τον Ηγούμενο περίμεναν τον εχθρό και τα μαρτυρικά στεφάνια.

Πηγή: http://dim-pylon.dod.sch.gr/pages/c_9.html

 

11) Η πυρακτωμένη Εικόνα

 

 

Στο Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος στο Άγιον Όρος, ένας Μονάχος κρατά την Εικόνα των Νεομαρτύρων της Βασιλικής οικογένειας, του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας Νικολάου. Η πυράκτωση και η προβολή που βλέπουμε στην Εικόνα δεν προκλήθηκαν από τη λάμψη της φωτογραφικής μηχανής.

Πηγή: http://athos.alexsoft.gr/gallery/displayimage.php?pos=-2047

 

12) Άγγελοι στο Άγιον Όρος

 

 

Η ιστορία έχει ως εξής: Οι άνθρωποι της φωτογραφίας είχαν πάει στο Άγιον Όρος. Σκέφτηκαν να περιπλανηθούν λίγο στα μέρη του Όρους και κάποια στιγμή κατάλαβαν πως χάθηκαν. Όμως δεν ανησύχησαν. Στο δρόμο τους βρήκαν κάποιο Μοναχό (κανονικό, μη νομίζετε διάφορα), οπότε του ζήτησαν να τους βγάλει μια φωτογραφία. Και ιδού το αποτέλεσμα…

Πηγή: http://athos.alexsoft.gr/gallery/displayimage.php?album=134&pos=0

 

13) Παναγία η Γερόντισσα

 

H Εικόνα της Παναγίας της Γερόντισσας (που βρίσκεται στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος του Αγίου Όρους), είναι θαυματουργή. Tο πρώτο θαύμα που αποδίδεται σε αυτήν αναφέρεται στα χρόνια της βασιλείας του Aλεξίου A' του Kομνηνού.

 

Όταν κτιζόταν το αρχικό Μονύδριο, 500 περίπου μέτρα μακριά από τα σημερινά κτίρια της Mονής, και ενώ οι εργάτες έκτιζαν, η Εικόνα μαζί με τα εργαλεία των οικοδόμων εξαφανίζονταν μυστηριωδώς και όταν τα αναζητούσαν το πρωί τα ανακάλυπταν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η Mονή. Έτσι κατάλαβαν ότι θέλημα της Παναγίας ήταν να κτιστεί το Μοναστήρι σε αυτό το σημείο, που η ίδια είχε επιλέξει, και όπου τελικά οικοδομήθηκε ο αρχικός πυρήνας τής Mονής.

 

Tην εποχή που έγινε το θαύμα, ένας πολύ ενάρετος και μεγάλος σε ηλικία Ηγούμενος μετρούσε τις τελευταίες ώρες της επίγειας ζωής του. Kατά Θεία Αποκάλυψη γνώρισε το τέλος του και θέλησε να κοινωνήσει των Aχράντων Mυστηρίων. Γι' αυτό το λόγο παρακάλεσε τον Ιερομόναχο εφημέριο που Ιερουργούσε τη συγκεκριμένη ημέρα να συντομεύσει τη Θεία Λειτουργία, ώστε να προλάβει να κοινωνήσει.

 

O Ιερομόναχος όμως δεν υπάκουσε και συνέχισε να λειτουργεί με αργό ρυθμό. Ξαφνικά ακούστηκε από την Εικόνα η φωνή της Παναγίας, η οποία πρόσταζε τον Ιερομόναχο να τελειώσει γρήγορα την Θεία Λειτουργία, ώστε να προλάβει να κοινωνήσει ο Ηγούμενος. Έτσι και έγινε. Mόλις ο Γέροντας κοινώνησε, εκοιμήθη, και εξαιτίας αυτού του περιστατικού η Εικόνα απέκτησε την προσωνυμία Γερόντισσα. Kατόπιν η Εικόνα μεταφέρθηκε έξω από το Iερό Bήμα και τοποθετήθηκε στην αριστερή κολόνα του κυρίως Nαού, όπου μέχρι σήμερα βρίσκεται, ώστε να μπορούν να προσκυνούν οι επισκέπτες της Mονής.

Πηγή: http://athos.alexsoft.gr/index.php?option=com_smf&Itemid=171&action=profile;u=
1;sa=showPosts;start=90

 

14) Το άτεκνο ζευγάρι

 

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που το αγαπημένο μας ζευγάρι αποφάσισε να παντρευτεί.... Όμως, όσο κι αν προσπαθούσαν, δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν. Μάλιστα σε μία από τις προσπάθειες, η κοπέλα κόντεψε να πεθάνει μετά από μια δύσκολη αποβολή που είχε.... Και οι γιατροί συνέστησαν να μην ξαναπροσπαθήσουν, και γιατί ήταν αδύνατον να κάνουν παιδιά, αλλά και γιατί κινδύνευε σοβαρά η υγεία της γυναίκας...

 

Ζητούσε επίμονα από τον άντρα της να πάει στο Άγιον Όρος, και να παρακαλέσει τον Ηγούμενο (ήταν ο Γέροντας Ιωσήφ τότε, αν θυμάμαι καλά), να τους δώσει την Τίμια Ζώνη της Παναγίας, που βοηθάει τα άτεκνα ζευγάρια.

 

Ανέβηκε στο Όρος ο φίλος μου, προσπαθώντας να συναντήσει τον Ηγούμενο, όμως αυτός δεν μπορούσε να τον δεχτεί. Το τρίτο βράδυ με πολύ κακοκαιρία, προσπαθούσε η κοπέλα να επικοινωνήσει με τον άντρα της, αλλά λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών δεν μπορούσε να έχει επικοινωνία με το Όρος. Προσπαθούσε συνεχώς, κλαίγοντας πάνω από το τηλέφωνο. Την ίδια στιγμή, ειδοποίησαν τον φίλο μου ότι ο Ηγούμενος μπορούσε να τον δεχτεί εκείνη την στιγμή. Δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ.

 

Μόλις μπήκε στον χώρο που τον περίμενε ο Ηγούμενος, ένιωσε κάτι να διαπερνάει το σώμα του. Ένιωσε ότι ο άνθρωπος που είχε απέναντί του "τον άδειαζε". Και όντως έτσι ήτανε γιατί αμέσως ο Ηγούμενος άρχισε να τον μαλώνει για την ΜΗ πνευματική ζωή του φίλου μου:

-Γιατί δεν πηγαίνεις στην Εκκλησία; -Γιατί δεν εξομολογείσαι και δεν μεταλαμβάνεις;

 

Άφωνος ο φίλος μου..... -Τώρα που θα βγεις από εδώ, πήγαινε αμέσως και πάρε τηλέφωνο την σύζυγό σου, που κλαίει γιατί δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σου !!!!!  Και πες της ότι όλα θα πάνε καλά, και ότι θα αποκτήσετε παιδάκια (υπ' όψιν ότι ο φίλος μου δεν είχε προλάβει να του πει τίποτε για το πρόβλημα το οποίο τον έφερε στο Όρος).

Και η ευλογία ήταν μεγάλη.... Αυτήν την στιγμή το ζευγάρι έχει 4 πανέμορφα και υγιέστατα παιδάκια.....

Πηγή: http://athos.edo.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=18