- Κτίζει συνεχώς ψυχιατρεία Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης http://www.pemptousia.gr

Η εξωτερική δυστυχώς (κοσμική) μόρφωση συνέχεια παραμορφώνει τους ανθρώπους, ακόμη και αυτήν την όμορφη φύση του Θεού, και κάνει αφύσικη την ζωή των ανθρώπων με το άγχος που τους προσθέτει συνέχεια και οδηγεί καθημερινώς εκατοντάδες ανθρώπων (ακόμη και μωρά παιδιά με άγχος) στις ψυχαναλύσεις και στους ψυχιάτρους και κτίζει συνεχώς ψυχιατρεία και μετεκπαιδεύει ψυχιάτρους – ενώ οι περισσότεροι ψυχίατροι ούτε Θεό πιστεύουν ούτε ψυχή παραδέχονται. Επομένως, πώς είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να βοηθήσουν ψυχές, ενώ και οι ίδιοι είναι γεμάτοι από άγχος; Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να παρηγορηθεί αληθινά, εάν δεν πιστέψει στον Θεό και στην αληθινή ζωή την μετά θάνατον, την αιώνια; Όταν λοιπόν συλλάβει ο άνθρωπος το βαθύτερο νόημα της ζωής της αληθινής, τότε φεύγει όλο το άγχος του, και έρχεται η θεία παρηγοριά, και θεραπεύεται.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

http://www.pemptousia.gr

Οἱ βλάσφημοι λογισμοὶ Ποιοί λογισμοὶ εἶναι βλάσφημοι

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

 Οἱ βλάσφημοι λογισμοὶ

Ποιοί λογισμοὶ εἶναι βλάσφημοι

Γέροντα, δὲν ἔχω καταλάβει πότε ἕνας λογισμὸς εἶναι βλάσφημος.

–  Ὅταν  μᾶς  ἔρχωνται  στὸν  νοῦ  ἄσχημες  εἰκόνες  γιὰ  τὸν  Χριστό,  γιὰ  τὴν

Παναγία, γιὰ τοὺς Ἁγίους ἢ γιὰ κάτι θεῖο καὶ ἱερό, ἢ ἀκόμη γιὰ τὸν πνευματικό μας Πατέρα κ.λπ., αὐτὰ εἶναι βλάσφημοι λογισμοί. Αὐτοὺς τοὺς λογισμοὺς δὲν πρέπει νὰ τοὺς λέη κιόλας κανείς.

– Οὔτε στὸν πνευματικό;

–  Στὸν  πνευματικὸ  ἂν  ποῦμε:  «μοῦ  περνοῦν  βλάσφημοι  λογισμοὶ  γιὰ  τὸν Χριστὸ ἢ γιὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἢ γιὰ τὴν Παναγία ἢ γιὰ τοὺς Ἁγίους ἢ γιὰ σένα τὸν πνευματικό μου», αὐτὸ ἀρκεῖ. Αὐτὲς οἱ βλασφημίες καὶ οἱ ἁμαρτίες εἶναι ὅλες τοῦ διαβόλου· δὲν εἶναι δικές μας. Γι᾿ αὐτὸ δὲν χρειάζεται νὰ στενοχωριώμαστε καὶ γιὰ τὶς ἁμαρτίες τοῦ διαβόλου. Ὅταν ἤμουν ἀρχάριος μοναχός, ἕνα διάστημα μοῦ ἔφερνε ὁ διάβολος,  ἀκόμη  καὶ  μέσα  στὴν  ἐκκλησία,  βλάσφημους  λογισμοὺς  καὶ στενοχωριόμουν πολύ. Ὅ,τι ἄκουγα νὰ λένε οἱ ἄλλοι, ὅταν ἤμουν στρατιώτης, βρισιὲς κ.λπ., τὰ ἔφερνε ὁ διάβολος στὸν νοῦ μου γιὰ τοὺς Ἁγίους. Μοῦ ἔλεγε ὁ πνευματικός:

«Αὐτοὶ  οἱ  λογισμοὶ  εἶναι  τοῦ  διαβόλου.  Ἀπὸ  τὴν  στιγμὴ  ποὺ  στενοχωριέται  ὁ ἄνθρωπος γιὰ τοὺς ἄσχημους λογισμοὺς ποὺ περνᾶνε ἀπὸ τὸ μυαλό του γιὰ τὰ ἱερὰ πράγματα, αὐτὸ εἶναι ἀπόδειξη ὅτι δὲν εἶναι δικοί του, ἀλλὰ ἔρχονται ἀπ᾿ ἔξω». Ἐγὼ πάλι στενοχωριόμουν. Ἔφευγα, πήγαινα στὸ παρεκκλήσι τοῦ Τιμίου Προδρόμου νὰ προσευχηθῶ, καὶ  εὐωδίαζε ἡ εἰκόνα του, ὅταν προσκυνοῦσα. Ὅταν μοῦ  ἔρχονταν πάλι τέτοιοι λογισμοί, ξαναπήγαινα στὸ παρεκκλήσι, πάλι ἐρχόταν μία εὐωδία ἀπὸ τὴν εἰκόνα! Μιὰ μέρα τὴν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας, στὸ Τρισάγιο, ἔψελνα κι ἐγὼ σιγανὰ τὸ «Ἅγιος ὁ Θεὸς» τοῦ Νηλέως1. Τότε βλέπω νὰ μπαίνη ἀπὸ τὴν πόρτα τῆς Λιτῆς2 ἕνα θηρίο μεγάλο, φοβερό, μὲ σκυλήσιο κεφάλι. Πετοῦσε φλόγες ἀπὸ τὸ στόμα καὶ ἀπὸ τὰ μάτια του! Γυρίζει καὶ μοῦ δίνει δυὸ μοῦτζες, γιατὶ ἔψαλλα τὸ «Ἅγιος ὁ Θεός»! Κοιτάζω δίπλα μου, μήπως τὸ εἶδε καὶ κάποιος ἄλλος, κανεὶς δὲν τὸ εἶχε δεῖ. Μετὰ εἶπα στὸν πνευματικό: «αὐτὸ καὶ  αὐτὸ συνέβη». «Νά, τὸν  εἶδες; μοῦ εἶπε ὁ πνευματικός, αὐτὸς εἶναι. Τώρα ἡσύχασες;».

–  Ὁ  ἄνθρωπος,  Γέροντα,  καταλαβαίνει  πάντοτε  ἂν  ἕνας  λογισμὸς  εἶναι

βλάσφημος;

– Ἂν τὸ μυαλὸ ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς τὸ δουλεύη, τότε καταλαβαίνει. Π.χ. μοῦ

λένε  μερικοί:  «Γέροντα,  πῶς  εἶναι  δυνατὸν  νὰ  ὑπάρχη  κόλαση;  Ἐμεῖς στενοχωριόμαστε νὰ ὑπάρχη ἄνθρωπος στὴν φυλακή, πόσο μᾶλλον στὴν κόλαση».

Αὐτὸ ὅμως εἶναι βλασφημία, γιατὶ ἔτσι παρουσιάζονται ὅτι εἶναι πιὸ δίκαιοι ἀπὸ τὸν

Θεό. Ὁ Θεὸς ξέρει τί κάνει. Θυμᾶστε ἕνα περιστατικὸ ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος

ὁ Διάλογος; Κάποτε ὁ ἐπίσκοπος Φουρτουνάτος ἔδιωξε ἕνα δαιμόνιο ἀπὸ μιὰ δαιμονισμένη. Τὸ δαιμόνιο μετὰ γύριζε μέσα στὴν πόλη σὰν ἕνας φτωχὸς ἄνθρωπος καὶ κατηγοροῦσε τὸν ἐπίσκοπο. «Ὁ ἄσπλαχνος μὲ ἔδιωξε», φώναζε. «Βρέ, νὰ πάρη ἡ εὐχή, τοῦ λέει κάποιος, γιατί σὲ ἔδιωξε; Πῶς τὸ ἔκανε αὐτό; Πέρνα μέσα στὸ δικό μου σπίτι». Πέρασε μέσα ὁ διάβολος. Σὲ λίγο τοῦ λέει: «Κρυώνω· ρίξε ξύλα στὸ τζάκι». Ρίχνει ἐκεῖνος ξύλα στὸ τζάκι, βάζει κούτσουρα, δῶσ᾿ του φωτιά. Καὶ τελικά, ἀφοῦ ἔγινε καλὸ καμίνι, μπαίνει ὁ διάβολος στὸ παιδί του καὶ τὸ καημένο δαιμονίσθηκε καὶ πήδηξε στὴν φωτιὰ καὶ κάηκε. Τότε κατάλαβε ἐκεῖνος τί ἔδιωξε ὁ ἐπίσκοπος καὶ τί δέχτηκε αὐτός. Γιὰ νὰ τὸν διώξη ὁ ἐπίσκοπος Φουρτουνάτος, κάτι ἤξερε3.

Ἀπὸ ποῦ προέρχονται οἱ βλάσφημοι λογισμοὶ

– Γέροντα, νὰ μᾶς λέγατε κάτι γιὰ τὴν καλὴ ἀδιαφορία.

– Ἡ καλὴ ἀδιαφορία χρειάζεται σὲ ἕναν ὑπερευαίσθητο ποὺ τὸν ταλαιπωρεῖ τὸ

ταγκαλάκι4 μὲ διάφορους λογισμούς. Τότε καλὸ εἶναι νὰ γίνη λίγο ἀναίσθητος, μὲ τὴν καλὴ ἔννοια, καὶ νὰ μὴ λεπτολογῆ μερικὰ πράγματα. Ἤ, ἀκόμη, χρειάζεται γιὰ κάποιον ποὺ μπορεῖ σὲ πολλὰ νὰ εἶναι ἀδιάφορος, ἀλλὰ σὲ κάτι νὰ τοῦ ἔχη δημιουργήσει ὁ πειρασμὸς μιὰ ὑπερευαισθησία, γιὰ νὰ τὸν ἀχρηστέψη. Τότε γιὰ ἕνα διάστημα θὰ τὸν βοηθήση ἡ καλὴ ἀδιαφορία. Θέλει ὅμως παρακολούθηση. Πρέπει νὰ λέη τὸν λογισμό του καὶ νὰ παρακολουθῆται ἀπὸ τὸν πνευματικό, ἀλλιῶς μπορεῖ σιγὰ-σιγὰ νὰ τὰ πάρη ὅλα σβάρνα καὶ νὰ φθάση στὴν ἄλλη ἄκρη, νὰ γίνη τελείως ἀδιάφορος.

– Γέροντα, γιατί, ὅταν πέφτω στὴν λύπη, ἔχω βλάσφημους λογισμούς;

–  Κοίταξε  νὰ  δῆς  τί  γίνεται.  Ὅταν  τὸ  ταγκαλάκι  σὲ  βλέπη  λυπημένη,  τὸ

ἐκμεταλλεύεται καὶ σοῦ δίνει μιὰ κοσμικὴ καραμέλα, ἕναν ἁμαρτωλὸ λογισμό. Ἀφοῦ πέσης τὴν πρώτη φορά, μετὰ σὲ ὁδηγεῖ σὲ μεγαλύτερη στενοχώρια καὶ δὲν ἔχεις τὴν δύναμη νὰ ἀντιδράσης. Γι᾿ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ μένης ποτὲ σὲ κατάσταση λύπης, ἀλλὰ νὰ κάνης κάτι πνευματικὸ ποὺ θὰ σὲ βοηθήση νὰ βγῆς ἀπὸ αὐτὴν τὴν κατάσταση.

– Γέροντα, πολὺ παιδεύομαι μὲ κάτι λογισμούς...

– Εἶναι τοῦ πειρασμοῦ. Εἰρήνευε καὶ μὴν τοὺς ἀκοῦς. Ἐσὺ εἶσαι εὐαίσθητη. Ὁ

διάβολος ἐκμεταλλεύεται τὴν εὐαισθησία σου, σὲ κάνει νὰ λεπτολογῆς μερικὰ πράγματα, κολλάει τὸ μυαλό σου ἐκεῖ καὶ βασανίζεσαι ἄδικα. Μπορεῖ νὰ σοῦ φέρη ἄσχημους λογισμοὺς λ.χ. γιὰ τὴν Γερόντισσα ἢ καὶ γιὰ μένα τὸν ἴδιο. Μὴν τοὺς δίνης σημασία. Ἕνας βλάσφημος λογισμός, ἂν τοῦ δώσης λίγη σημασία, μπορεῖ νὰ σὲ ταλαιπωρήση, νὰ σὲ τσακίση. Σοῦ χρειάζεται λίγη καλὴ ἀδιαφορία.

Μὲ βλάσφημους λογισμοὺς βασανίζει ὁ διάβολος συνήθως τοὺς πολὺ εὐλαβεῖς

καὶ πολὺ εὐαίσθητους. Μεγαλοποιεῖ τὴν πτώση τους, γιὰ νὰ τοὺς θλίβη, καὶ ἐὰν δὲν κατορθώση   νὰ   τοὺς   φέρη   σὲ   ἀπόγνωση,   ὥστε   νὰ   αὐτοκτονήσουν,   προσπαθεῖ

τοὐλάχιστον νὰ τοὺς τρελλάνη καὶ νὰ τοὺς ἀχρηστέψη. Καὶ ἐὰν δὲν μπορέση νὰ κάνη

οὔτε καὶ αὐτό, τὸν εὐχαριστεῖ νὰ τοὺς φέρη ἔστω μία μελαγχολία.

Εἶχα συναντήσει  κάποιον  ποὺ συνέχεια ἔφτυνε. Μοῦ λένε:  «Δαιμόνιο  ἔχει».

«Δὲν κάνουν ἔτσι, τοὺς λέω, ὅταν ἔχουν δαιμόνιο». Ὅπως διαπίστωσα μετά, αὐτὸς ὁ

καημένος δὲν εἶχε φταίξει σὲ τίποτε, ὥστε νὰ δαιμονισθῆ.  Εἶχε μεγαλώσει ὀρφανὸς καὶ εἶχε μιὰ εὐαισθησία· εἶχε καὶ ἀριστερὸ λογισμὸ καὶ λίγη φαντασία, ποὺ τὰ καλλιέργησε ὁ διάβολος καὶ τοῦ ἔφερνε βλάσφημους λογισμούς. Ὅταν λοιπὸν τοῦ ἔφερνε ὁ διάβολος τέτοιους λογισμούς, αὐτὸς ἀντιδροῦσε, τιναζόταν, ἔφτυνε τοὺς βλάσφημους λογισμούς. Ὁ ἄλλος ποὺ ἔβλεπε αὐτὴν τὴν σκηνὴ νόμιζε ὅτι εἶχε δαιμόνιο. Νὰ ἔχη ὁ καημένος μιὰ εὐαισθησία, νὰ φτύνη τοὺς βλάσφημους λογισμοὺς καὶ νὰ τοῦ λένε: «Ἔχεις δαιμόνιο»!

Οἱ βλάσφημοι λογισμοὶ ἔρχονται πολλὲς φορὲς καὶ ἀπὸ φθόνο τοῦ διαβόλου.

Καμμιὰ φορὰ μάλιστα μετὰ ἀπὸ ἀγρυπνία, ὅταν κανεὶς εἶναι πτῶμα ἀπὸ τὴν κούραση καὶ  δὲν  μπορῆ  νὰ  ἀντιδράση,  τοῦ  φέρνει  ὁ  κακοῦργος  διάβολος  βλάσφημους λογισμοὺς καὶ ἔπειτα, γιὰ νὰ τὸν μπλέξη ἢ γιὰ νὰ τὸν ρίξη στὴν ἀπόγνωση, ἀρχίζει νὰ τοῦ λέη: «Τέτοιους λογισμοὺς οὔτε ὁ διάβολος δὲν φέρνει! Τώρα δὲν θὰ σωθῆς...». Ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ Πανάγιο Πνεῦμα μπορεῖ νὰ τοῦ φέρη βλάσφημους λογισμοὺς καὶ μετὰ νὰ τοῦ πῆ ὅτι αὐτὴ ἡ ἁμαρτία δὲν συγχωρεῖται κ.λπ.

Ἡ δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ

Ὁ ἄνθρωπος, ὅταν τὰ βλέπη ὅλα μὲ καλοὺς λογισμούς, ἐξαγνίζεται καὶ χαριτώνεται ἀπὸ τὸν Θεό.

Μὲ τοὺς ἀριστεροὺς λογισμοὺς κατακρίνει καὶ ἀδικεῖ τοὺς ἄλλους,

ἐμποδίζει τὴν θεία Χάρη νὰ ἔρθη,

καὶ ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ τὸν ἁλωνίζει.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Οἱ καλοὶ καὶ οἱ κακοὶ λογισμοὶ399

Ἡ δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ

Γέροντα, στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, στὸ Δ´ βιβλίο τῶν Μακκαβαίων, ἀναφέρεται:

«Ὁ  εὐσεβὴς  λογισμὸς  δὲν  εἶναι  ἐκριζωτὴς  τῶν  παθῶν,  ἀλλὰ  ἀνταγωνιστής»400.  Τί

σημαίνει;

– Κοίταξε νὰ δῆς: Τὰ πάθη εἶναι βαθιὰ ριζωμένα μέσα μας, ἀλλὰ ὁ εὐσεβής, ὁ καλός, λογισμὸς μᾶς βοηθάει νὰ μὴν ὑποδουλωνώμαστε σ᾿ αὐτά. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος φέρνη ὅλο καλοὺς λογισμοὺς καὶ σταθεροποιήση μιὰ καλὴ κατάσταση, τὰ πάθη παύουν νὰ ἐνεργοῦν, ὁπότε εἶναι σὰν νὰ μὴν ὑπάρχουν. Δηλαδὴ ὁ εὐσεβὴς λογισμὸς δὲν ξερριζώνει τὰ πάθη, ἀλλὰ τὰ πολεμάει καὶ μπορεῖ νὰ τὰ καταβάλη. Νομίζω, ὁ συγγραφεὺς περιγράφει τί μπόρεσαν νὰ ὑποφέρουν οἱ Ἅγιοι Ἑπτὰ Παῖδες, ἡ μητέρα τους Ἁγία Σολομονὴ καὶ ὁ διδάσκαλός τους Ἅγιος Ἐλεάζαρος, ἔχοντας εὐσεβεῖς λογισμούς401, γιὰ νὰ δείξη ἀκριβῶς τὴν δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ.

Ἕνας  καλὸς  λογισμὸς  ἰσοδυναμεῖ  μὲ  μιὰ  πολύωρη  ἀγρυπνία!  Ἔχει  μεγάλη

δύναμη. Ὅπως τώρα κάποια νέα ὅπλα σταματοῦν μὲ ἀκτίνες λέιζερ τὸν πύραυλο στὴν βάση του καὶ τὸν ἐμποδίζουν νὰ ἐκτοξευθῆ, ἔτσι καὶ οἱ καλοὶ λογισμοὶ προλαβαίνουν καὶ καθηλώνουν τοὺς κακοὺς λογισμοὺς στὰ «ἀεροδρόμια» τοῦ διαβόλου, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ξεκινοῦν. Γι᾿ αὐτὸ προσπαθῆστε, ὅσο μπορεῖτε, πρὶν προλάβη ὁ πειρασμὸς νὰ σᾶς φυτέψη κακοὺς λογισμούς, νὰ φυτεύετε ἐσεῖς καλοὺς λογισμούς, γιὰ νὰ γίνη ἡ καρδιά σας ἀνθόκηπος καὶ νὰ συνοδεύεται ἡ προσευχή σας ἀπὸ τὴν θεία εὐωδία τῆς καρδιᾶς σας.

Ὅταν κανεὶς κρατᾶ ἔστω καὶ λίγο ἀριστερό, δηλαδὴ κακό, λογισμὸ γιὰ κάποιον,

ὁποιαδήποτε ἄσκηση καὶ ἂν κάνη, νηστεία, ἀγρυπνία κ.λπ., πάει χαμένη. Σὲ τί θὰ τὸν βοηθήση ἡ ἄσκηση, ἂν δὲν ἀγωνίζεται παράλληλα νὰ μὴ δέχεται τοὺς κακοὺς λογισμούς; Γιατί νὰ μὴν ἀδειάση ἀπὸ τὸ πιθάρι πρῶτα ὅλο τὸ κατακάθι τοῦ λαδιοῦ, ποὺ εἶναι μόνο γιὰ σαπούνι, καὶ ὕστερα νὰ βάλη τὸ καλὸ λάδι, ἀλλὰ βάζει τὸ καλὸ μὲ τὸ ἄχρηστο καὶ τὸ μουρνταρεύει;

Ἕνας  ἁγνός,  καλός,  λογισμὸς  ἔχει  μεγαλύτερη  δύναμη  ἀπὸ  κάθε  ἄσκηση.

Κάποιος νέος λ.χ. πολεμεῖται ἀπὸ τὸν διάβολο καὶ ἔχει ἀκάθαρτους λογισμοὺς καὶ κάνει ἀγρυπνίες, νηστεῖες, τριήμερα, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῆ ἀπὸ αὐτούς. Ἕνας ἁγνὸς λογισμὸς ὅμως ποὺ θὰ φέρη ἔχει μεγαλύτερη δύναμη καὶ ἀπὸ τὶς ἀγρυπνίες καὶ ἀπὸ τὶς νηστεῖες ποὺ κάνει καὶ τὸν βοηθάει πιὸ θετικά.

– Γέροντα, ὅταν λέτε «ἁγνὸς λογισμός», ἀναφέρεσθε μόνο σὲ εἰδικὰ θέματα ἢ

καὶ σὲ γενικώτερα;

– Καὶ σὲ γενικώτερα. Γιατὶ ὁ ἄνθρωπος, ὅταν τὰ βλέπη ὅλα μὲ καλοὺς λογισμούς, ἐξαγνίζεται καὶ χαριτώνεται ἀπὸ τὸν Θεό. Μὲ τοὺς ἀριστεροὺς λογισμοὺς κατακρίνει καὶ ἀδικεῖ τοὺς ἄλλους, ἐμποδίζει τὴν θεία Χάρη νὰ ἔρθη, καὶ ἔρχεται ἔπειτα ὁ διάβολος καὶ τὸν ἁλωνίζει.

– Δηλαδή, Γέροντα, ἐπειδὴ κατακρίνει, δίνει δικαίωμα στὸν διάβολο νὰ τὸν ἁλωνίση;

– Ναί. Ὅλη ἡ βάση εἶναι ὁ καλὸς λογισμός. Αὐτὸ εἶναι ποὺ ἀνεβάζει τὸν ἄνθρωπο, τὸν ἀλλοιώνει πρὸς τὸ καλό. Πρέπει νὰ φθάση κανεὶς στὸ σημεῖο νὰ τὰ βλέπη ὅλα καθαρά. Εἶναι αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Χριστός: «Μὴ κρίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε»402. Μετὰ φθάνει ὁ ἄνθρωπος σὲ μία κατάσταση ποὺ βλέπει τὰ πάντα μὲ τὰ πνευματικὰ μάτια· ὄχι μὲ τὰ ἀνθρώπινα. Ὅλα τὰ δικαιολογεῖ, μὲ τὴν καλὴ ἔννοια.

Πρέπει νὰ προσέχουμε νὰ μὴ δεχώμαστε τὰ πονηρὰ τηλεγραφήματα τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ μὴ μολύνουμε «τὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»403  καὶ ἀπομακρυνθῆ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σκοτισθοῦμε. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὅταν δῆ τὴν καρδιά μας ἁγνή, ἔρχεται καὶ κατοικεῖ μέσα μας, γιατὶ ἀγαπάει τὴν ἁγνότητα – γι᾿ αὐτὸ καὶ παρουσιάσθηκε σὰν περιστέρι.

Ἡ μεγαλύτερη ἀρρώστια: οἱ ἀριστεροὶ λογισμοὶ

– Γέροντα, ἀγωνιῶ, ὅταν ἔχω νὰ τακτοποιήσω ἕνα πρόβλημα, καὶ δὲν μπορῶ νὰ κοιμηθῶ.

– Σ᾿ ἐσένα τὸ βασικὸ πρόβλημα εἶναι οἱ πολλοὶ λογισμοί. Ἂν δὲν εἶχες αὐτοὺς τοὺς πολλοὺς λογισμούς, θὰ μποροῦσες νὰ ἀποδώσης πολὺ περισσότερα καὶ στὴν διακονία σου καὶ στὰ πνευματικά σου. Ἄκου ἕναν τρόπο, γιὰ νὰ ἀποφεύγης τοὺς πολλοὺς λογισμούς: Ὅταν σοῦ ἔρχεται στὸν νοῦ κάτι ποὺ πρόκειται π.χ. νὰ κάνης αὔριο,  νὰ  λὲς  στὸν  λογισμό  σου:  «Αὐτὴ  ἡ  δουλειὰ  δὲν  εἶναι  γιὰ  σήμερα·  θὰ  τὴν σκεφθῶ αὔριο». Ἐπίσης, ὅταν εἶναι νὰ ἀποφασίσης γιὰ κάτι, μὴν ταλαιπωρῆσαι μὲ τὴν σκέψη νὰ βρῆς τὸ καλύτερο καὶ ἀναβάλλεις συνέχεια. Διάλεξε κάτι καὶ προχώρα.

Ἄφησε ἔπειτα τὸν Θεὸ νὰ φροντίση γιὰ τὰ παραπέρα. Προσπάθησε νὰ ἀποφεύγης

τὴν σχολαστικότητα, γιὰ νὰ μὴ ζαλίζης τὸ μυαλό σου. Νὰ κάνης ὅ,τι μπορεῖς μὲ φιλότιμο καὶ νὰ κινῆσαι ἁπλὰ καὶ μὲ μεγάλη ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό. Τὸν ὑποχρεώνουμε,  κατὰ  κάποιον  τρόπο,  τὸν  Θεὸ  νὰ  βοηθήση,  ὅταν  ἀναθέτουμε  τὸ μέλλον καὶ τὶς ἐλπίδες μας σ᾿ Αὐτόν. Μὲ τοὺς πολλοὺς λογισμοὺς κι ἕνας ὑγιὴς ἄνθρωπος ἀχρηστεύεται. Ἕνας ποὺ πάσχει καὶ ὑποφέρει, εἶναι δικαιολογημένος, ἂν στενοχωριέται. Ἕνας ὅμως ποὺ ἔχει τὴν ὑγεία του καὶ ζαλίζεται καὶ ὑποφέρει ἀπὸ ἀριστεροὺς λογισμούς, αὐτὸς εἶναι γιὰ δέσιμο! Νὰ εἶναι μιὰ χαρὰ καὶ νὰ βασανίζεται μὲ τοὺς λογισμούς του!

Στὴν  ἐποχή  μας  ἡ  μεγαλύτερη  ἀρρώστια  εἶναι  οἱ  μάταιοι  λογισμοὶ  τῶν κοσμικῶν  ἀνθρώπων.  Οἱ  ἄνθρωποι  ὅλα  μπορεῖ  νὰ  τὰ  ἔχουν  ἐκτὸς  ἀπὸ  καλοὺς

ΛΟΓΟΙ Γ’ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Οἱ καλοὶ καὶ οἱ κακοὶ λογισμοὶ

Ἡ δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ

Ἡ μεγαλύτερη ἀρρώστια: οἱ ἀριστεροὶ λογισμοὶ

Οἱ καλοὶ λογισμοὶ φέρνουν τὴν πνευματικὴ ὑγεία  

Ὅποιος ἔχει καλοὺς λογισμούς, ὅλα καλὰ τὰ βλέπει

Λογισμοὶ   τοῦ   ἁγιασμένου   ἀνθρώπουκαὶ   λογισμοὶ   τοῦ   πονηροῦ

ἀνθρώπου

Οἱ λογισμοὶ τοῦ ἀνθρώπου δείχνουν τὴν πνευματική του κατάσταση

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Οἱ βλάσφημοι λογισμοὶ

Ποιοί λογισμοὶ εἶναι βλάσφημοι

Ἀπὸ ποῦ προέρχονται οἱ βλάσφημοι λογισμοὶ

Περιφρόνηση στοὺς βλάσφημους λογισμοὺς

Πότε φταῖμε γιὰ τοὺς βλάσφημους λογισμοὺς 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - Ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν λογισμὸ 

Ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν λογισμὸεἶναι ἀρχὴ πλάνης

Ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν λογισμὸ δημιουργεῖ ψυχολογικὰ προβλήματα.

Οἱ ἰδιοτροπίες ξεκινοῦν ἀπὸ τὸν λογισμὸ

Οἱ κατὰ φαντασίαν ἀσθενεῖς

Μὲ τὴν ὑπακοὴ ὅλα ξεπερνιοῦνται 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - Ὁ ἀγώνας κατὰ τῶν λογισμῶν 

Ἡ πνευματικὴ ζωὴ στὸν λογισμὸ βασίζεται

Ἡ καλλιέργεια τῶν καλῶν λογισμῶν

Ἡ κάθαρση τοῦ νοῦ καὶ τῆς καρδιᾶς

Νὰ βάζουμε ἐρωτηματικὰ στοὺς λογισμοὺς ὑπονοίας

Συζήτηση μὲ τοὺς λογισμοὺς  

Συγκατάθεση στὸν λογισμὸ.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΑ 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Ἀποδοχὴ τῆς ἀδικίας .

Σωστὴ τοποθέτηση ἀπέναντι στὴν ἀδικία

Ἡ χαρὰ ἀπὸ τὴν ἀποδοχὴ τῆς ἀδικίας

Τὸ κέρδος ἀπὸ τὴν ἀδικία  

Ἀποταμίευση στὸν Οὐρανὸ

Ἡ ἁγία ὑποκρισία 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Ἡ δικαιολογία διώχνει τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ 

Ἡ δικαιολογία ἐμποδίζει τὴν πνευματικὴ πρόοδο

Ἡ δικαιολογία ὀφείλεται στὸν ἐγωισμὸ

Ὅποιος δικαιολογεῖται δὲν μπορεῖ νὰ βοηθηθῆ πνευματικὰ

Ἂν δὲν ἐξηγῆς, θὰ σὲ δικαιώση ὁ Θεὸς

Ὅποιος μελετᾶ σωστὰ τὸν ἑαυτό του δὲν τὸν δικαιολογεῖ  

Ἡ δικαιολογία δὲν φέρνει ἀνάπαυση

Νὰ παίρνουμε τὸ βάρος ἐπάνω μας 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - Ἡ θεία καὶ ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη 

Ἡ δικαιοκρισία τοῦ Θεοῦ

Τὰ δικαιώματα τοῦ μοναχοῦ τὰ κρατάει ὁ Χριστὸς γιὰ τὴν ἄλλη ζωὴ

Ἔχουν κάνει ἄλλο εὐαγγέλιο 

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Ἡ ἁμαρτία βασανίζει τὸν ἄνθρωπο

Ὁ ἐξαγνισμὸς τῆς καρδιᾶς

Ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας

Τὰ ἐκ προθέσεως σφάλματα

Νὰ κάνουμε τὸ καλὸ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστὸ

Οἱ πειρασμοὶ στὴν ζωή μας

Οἱ ἁμαρτωλοὶ ἔχουν πολὺ ὑλικὸ γιὰ ταπείνωση 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Ἡ ἐπιμέλεια τῆς συνειδήσεως 

Νὰ μελετοῦμε τὴν συνείδησή μας

Καπακωμένη συνείδηση .

Ἡ λανθασμένη συνείδηση.

Τὸ ψεύτικο δὲν ἀναπαύει .

Ἡ σωστὴ συνείδηση πληροφορεῖ τὸν ἄνθρωπο σωστὰ 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - Ἡ παρακολούθηση καὶ ἡ γνώση τοῦ ἑαυτοῦμας 

Ἡ μελέτη τοῦ ἑαυτοῦ μας

Ἡ πεῖρα ἀπὸ τὶς πτώσεις μας

Νὰ ἐντοπίζουμε καὶ νὰ χτυπᾶμε τὸν ἐχθρὸ

Νὰ καθρεφτίζουμε τὸν ἑαυτό μας στοὺς ἄλλους.

Ὅποιος γνωρίζει σωστὰ τὸν ἑαυτό του, ἔχει ταπείνωση .

Νὰ γνωρίσουμε τὴν ἀρρώστια μας  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - Ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητος συγκινεῖ τὸν Θεὸ  

Ἡ ἀναγνώριση τοῦ σφάλματός μας .

Συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητος καὶ πρόοδος στὸν ἀγώνα..

Νὰ ζητᾶμε ταπεινὰ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν διόρθωσή μας  

Ἡ λύπη γιὰ τὰ σφάλματά μας .

Αὐτομεμψία ὄχι ἀπελπισία  

Πνευματικὴ ἐργασία μὲ φακὸ 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 - Ἡ μετάνοια ἔχει μεγάλη δύναμη 

«Εἰς ἑαυτὸν ἐλθών»

Τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας  

Τὸ ἐργόχειρο ποὺ δὲν τελειώνει ποτὲ

Ἀλλαγὴ ζωῆς .

«Ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντὸς».

Μετάνοια ἀναγκαστικὴ  

Ἡ μετάνοια φέρνει τὴν θεία παρηγοριὰ  

ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Τὰ μάγια  

Οἱ μάγοι χρησιμοποιοῦν καὶ διάφορα «ἁγιωτικὰ»..

Ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ μάγια λένε καὶ πολλὰ ψέματα .

Οἱ δαιμονικές, μαγικὲς ἐνέργειες

Ὁ διάβολος ποτὲ δὲν μπορεῖ νὰ κάνη καλὸ

Πότε πιάνουν τὰ μάγια  

Πῶς λύνονται τὰ μάγια

Συνεργασία μάγων καὶ δαιμόνων .

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Γιὰ τοὺς δαιμονισμένους  

Μὲ τὴν ἑωσφορικὴ ὑπερηφάνεια μπορεῖ νὰ δαιμονισθῆ ὁ ἄνθρωπος

Οἱ δαιμονισμένοι ἀντιδροῦν σὲ ὁτιδήποτε ἱερὸ

Μὴ δίνετε σημασία στὰ λόγια τοῦ δαιμονισμένου

Βοήθεια στοὺς δαιμονισμένους  

Γιὰ τοὺς ἐξορκισμοὺς

Μαρτύριο περνοῦν οἱ δαιμονισμένοι  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - Ἡ φοβερὴ πλάνη .

Ἄσκηση καὶ πλάνη .

Προσοχὴ στὴν φαντασία .

Ὁ διάβολος παρουσιάζεται ὡς ἄγγελος φωτὸς

Τὰ ὄνειρα εἶναι ἀπατηλὰ

Προσοχὴ στὰ ὁράματα .

Χαρακτηριστικὰ τοῦ πλανεμένου

Πλάνη καὶ τρέλλα

Προσοχὴ στοὺς πλανεμένους  

Τὰ φθηνὰ χαρίσματα τῶν πλανεμένων

Διόρθωση πλανεμένου .

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - «Πλανῶντες καὶ πλανώμενοι»  

Γιὰ τὴν πλάνη τῶν Πεντηκοστιανῶν  

Γιὰ τὰ ἀναστενάρια

Ἡ μετεμψύχωση

Γιὰ τὴν ἄσκηση τῶν Ἰνδουϊστῶν .

Ἔχει κάνει μεγάλη ζημιὰ ὁ Ἰνδουϊσμὸς.

Ἡ παραπλάνηση τῶν ἀνθρώπων

Ἐπιστροφὴ στὴν Ὀρθοδοξία .

ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ - Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Ἡ ἀνάγκη πνευματικοῦ ὁδηγοῦ  

Μὲ τὴν ἐξομολόγηση ὁ ἄνθρωπος λυτρώνεται

Ὁ Θεὸς θέλει ὁ ἄνθρωπος νὰ διορθώνεται διὰ τοῦ ἀνθρώπου

Χρειάζεται πνευματικὸς ὁδηγὸς στὴν πνευματικὴ ζωὴ

Στεῖλτε τοὺς ἀνθρώπους στὸν πνευματικὸ

Πνευματικὸς ἀπὸ κοντὰ

Ὁ πνευματικὸς στὴν οἰκογένεια .

Ἀλλαγὴ πνευματικοῦ  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Γιὰ μιὰ σωστὴ ἐξομολόγηση .

Νὰ δένουμε τὸ τραῦμα μας  

Ἡ ἀνάγκη γιὰ ἐξομολόγηση .

Ἡ σωστὴ ἐξομολόγηση.

Τὰ ἐλαφρυντικὰ στὴν ἐξομολόγησή μας γίνονται ἐπιβαρυντικὰ γιὰ τὴν

συνείδηση  

Μετὰ τὴν ἐξομολόγηση

Ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν πνευματικὸ

Ἡ σωστὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸν πνευματικὸ  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - Ὁ πνευματικὸς ἰατρὸς τῆς ψυχῆς 

Ἀνάγκη καλῶν πνευματικῶν  

Ἡ διάκριση καὶ ἡ πεῖρα τοῦ πνευματικοῦ .

Ὁ πνευματικὸς καθορίζει κάθε πότε θὰ κοινωνάη ὁ πιστὸς.

Ἡ χρήση τῶν ἐπιτιμίων  

Ἡ συγχωρητικὴ εὐχὴ 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - Ἡ ἐργασία τοῦ πνευματικοῦ στὶς ψυχὲς  

Ο χειρισμὸς τῆς ψυχῆς εἶναι λεπτὸς  

Νὰ μὴν ἀναπαύουμε τὸν ἄλλον στὰ πάθη του

Ἀντιμετώπιση περιπτώσεων ἀπελπισίας .

Αὐστηρότητα στοὺς ἀναιδεῖς, ἐπιείκεια στοὺς φιλότιμους

Ἡ καλωσύνη βλάπτει τὸν ἀμετανόητο .

Ὁ σεβασμὸς τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἄλλου.

Ἀγάπη πνευματικοῦ πρὸς τὸν ἐξομολογούμενο

Εισαγωγή στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο απο το Βιβλίο :

ΛΟΓΟΙ Γ’ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ  ΠΑΪΣΙΟΥ  ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

© Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον Μοναζουσῶν

«Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος»